19 Ιαν 2018

Από το ιερό Συναξάριο 20 και 21 Ιανουαρίου (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία)

IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΣ
1. Χθές, ἀδελφοί μου χριστιανοί, ἑορτάσαμε ἕναν ἅγιο μέ ὡραῖο καί περίεργο βίο, τόν ἅγιο Πέτρο τόν Τελώνη. Αὐτός ἦταν ἕνας ἄσπλαγχνος ἄνθρωπος, τσιγκούνης πού λέγουμε σήμερα. Μιά φορά πῆγε σ᾽ αὐτόν κάποιος πτωχός, πού δέν εἶχε νά φάει, καί τοῦ ζητοῦσε ἐλεημοσύνη. Τότε ὁ Πέτρος θύμωσε καί ὀργισμένος ὅπως ἦταν, ἐπειδή τοῦ ζητοῦσε ἐλεημοσύνη, ἅρπαξε ἕνα ζεστό καρβέλι, ἀπό αὐτά πού τοῦ ἔφερε ὁ δοῦλος του, καί τό ἔρριψε σάν πέτρα πάνω στό κεφάλι του γιά νά τόν κτυπήσει. Ἀλλά ὁ πτωχός ἅρπαξε στόν ἀέρα τό καρβέλι αὐτό καί ἔφυγε γρήγορα μέ χαρά γιατί βρῆκε ψωμί γιά νά φάει. Ὕστερα ἀπό δύο μέρες ὁ Πέτρος ἀρρώστησε βαρειά καί εἶδε ἕνα ὅραμα. 

Εἶδε μία ζυγαριά, πού βάρυνε πολύ ἀπό τή μία μεριά, γιατί φορτώθηκαν σ᾽ αὐτήν ὅλες οἱ κακές του πράξεις. Ἀπό τήν ἄλλη ὅμως μεριά, σάν καλές πράξεις, δέν εἶχαν οἱ ἄγγελοι νά βάλουν τίποτα στή ζυγαριά, παρά μόνον ἐκεῖνο τό ζεστό καρβέλι, πού πέταξε νά κτυπήσει τόν πεινασμένο, ἀλλά πού τόν χόρτασε στήν πείνα του. Ὁ Πέτρος, ὕστερα ἀπό μέρες, ἔγινε καλά ἀπό τήν βαρειά του ἀρρώστια. Καί σάν ἔγινε καλά μοίρασε στούς πτωχούς ὅλα του τά ὑπάρχοντα, ἀκόμη καί τά ἐνδύματά του. Ὕστερα δέ εἶδε στόν ὕπνο του τόν Χριστό νά φοράει τά ροῦχα πού εἶχε μοιράσει! Τότε ὁ Πέτρος, ἀφοῦ ἐννόησε καλά πόση δύναμη ἔχει ἡ ἐλεημοσύνη, ἐπειδή δέν εἶχε τίποτε ἄλλο νά δώσει, πούλησε τόν ἑαυτό του ὡς δοῦλο σέ ἕνα χρυσοχόο καί τά χρήματα πού πῆρε τά ἔδωσε ἐλεημοσύνη. Μετά ἀπό καιρό, γιά νά μήν ἀνακαλυφθεῖ ποιός εἶναι, ἔφυγε γιά τά Ἰεροσόλυμα καί ἀπό ἐκεῖ ἔπειτα πῆγε στήν Κωσταντινούπολη, ὅπου παρέδωκε εἰρηνικά τήν ψυχή του στόν Θεό.
2. (α) Σήμερα, χριστιανοί μου, 21 τοῦ μηνός Ἰανουαρίου, ἑορτάζουμε τήν μνήμη τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ. Αὐτός ἀπό τήν νεαρή του ἡλικία κατάλαβε καλά ὅτι ὁ σκοπός τοῦ ἀνθρώπου εἶναι νά βρεῖ τόν Θεό καί νά ἑνωθεῖ μαζί Του. Διάβαζε πολύ τήν Ἁγία Γραφή καί τά βιβλία τῶν ἁγίων Πατέρων καί, ἐπειδή προσευχόταν καί πολύ, προόδευσε κατά πολύ στά θεολογικά νοήματα καί στήν ἁγιότητα. Μέ βάση λοιπόν αὐτά πού διάβαζε καί ζοῦσε ἔγραψε ἕνα ὡραῖο θεολογικό λόγο, στόν ὁποῖο λέγει ὅτι ὁ ἄνθρωπος, κάθε ἄνθρωπος πού ζητάει τόν Θεό, λειτουργεῖ σάν ἱερέας στόν κόσμο. Τί κάνει ὁ ἱερέας; Προσφέρει μέ τήν Θεία Λειτουργία τά δῶρα, τόν ἄρτο καί τόν οἶνο, στόν Θεό καί μέ τήν εἰδική εὐχή πού διαβάζει στό «Τά Σά ἐκ τῶν Σῶν», αὐτά τά ὑλικά δῶρα μεταποιοῦνται, θεώνονται καί γίνονται Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ. Ἔτσι καί ὁ χριστιανός πού ζεῖ κατά Θεόν, λέγει ὁ ἅγιος Μάξιμος. Λειτουργεῖ σάν ἱερέας σ᾽ ὅλη τήν κτίση καί προσφέρει ὅλο τόν κόσμο στό Θεό. Πῶς γίνεται αὐτό; Ἀκοῦστε το μέ λίγα λόγια: Ὁ σκοπός τοῦ ἀνθρώπου, εἴπαμε, εἶναι νά ἑνωθεῖ μέ τόν Θεό, νά θεωθεῖ. Ἑνούμενος ὅμως ὁ ἄνθρωπος μέ τόν Θεό καί θεούμενος φέρει μαζί του καί τό σῶμα του, πού κουβαλάει. Ἀλλά τό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου ἔχει σχεδόν στοιχεῖα ἀπό ὅλη τήν κτίση (καί χῶμα καί νερό καί σίδηρο κ.ἄ.). Καί ἔτσι ὁ ἄνθρωπος πού ἑνώνεται μέ τόν Θεό ἑνώνει καί ὅλη τήν κτίση μέ τόν Θεό. Θεώνει τήν κτίση! Ἀπέτυχε ὅμως, ἀγαπητοί μου, ὁ ἄνθρωπος στόν ὑψηλό του σκοπό, στό νά ἑνώσει, δηλαδή, τήν κτίση μέ τόν Θεό. Ἀπέτυχε, γιατί ἔφαγε τόν ἀπαγορευμένο καρπό, νομίζοντας ὅτι θεωθεῖ ἀπό αὐτόν τόν καρπό. Πίστευσε, δηλαδή, ὅτι θά τόν θεώσει ἡ κτίση (βλ. Γεν. 3,5.6) καί ὄχι νά θεώσει αὐτός τήν κτίση, ὅπως ἦταν προορισμένος νά κάνει. Γι΄ αὐτό καί ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἔγινε ἄνθρωπος, καί γιορτάσαμε τά Χριστούγεννα, γιά νά πετύχει αὐτό πού δέν πέτυχε ὁ ἄνθρωπος. Γι᾽ αὐτό, λέγει ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, πού ἑορτάζουμε σήμερα, ὅτι τό ἔργο πού ἔχει νά κάνει ὁ ἄνθρωπος γιά νά θεώσει τόν ἑαυτό του καί τήν κτίση, τώρα, μετά τήν πτώση του, θά τό πετύχει διά τοῦ θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ σαρκωθένος Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ.
(β) Ἔχει σημασία, λοιπόν, χριστιανοί μου, τό ὅτι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἔγινε ἄνθρωπος, τό ὅτι πραγματικά σαρκώθηκε. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι καί Θεός καί ἄνθρωπος, εἶναι Θεάνθρωπος μέ μία λέξη. Καί ἀφοῦ εἶναι Θεάνθρωπος, ἔχει καί θεία καί ἀνθρώπινη φύση. Καί ἀφοῦ ἔχει δύο φύσεις, θεία καί ἀνθρώπινη, ἔχει καί δύο θελήσεις, θεία καί ἀνθρώπινη θέληση. Γιά τό δόγμα αὐτό, γιά τήν ἀλήθεια αὐτή τῆς πίστης μας, χριστιανοί μου, πολύ ἀγωνίστηκε ὁ ἅγιος Μάξιμος. Γιατί στά χρόνια του ὑποστηριζόταν πολύ, καί ἀπό τούς βασιλεῖς ἀκόμη, ἡ αἵρεση τῶν Μονοθελητῶν. Αὐτοί ἔλεγαν ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἔχει μία μόνο θέληση, τήν θεία μόνο. Δηλαδή, ἔλεγαν ὅτι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, δέν σαρκώθηκε πραγματικά, ὅτι δέν εἶναι πραγματικά Θεάνθρωπος. Ὄχι, χριστιανοί μου! Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ σαρκώθηκε πραγματικά καί γι᾽ αὐτό, ὡς πραγματικός Θεός καί πραγματικός ἄνθρωπος, ἔχει δύο θελήσεις καί θεία καί ἀνθρώπινη. Ἕνα εἶναι τό Πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀλλά δύο εἶναι οἱ θελήσεις Του: Ἡ θεία καί ἡ ἀνθρώπινη. Ὁ ἅγιος Μάξιμος τό ἔλεγε ὡς ἑξῆς αὐτό: «Ὁ Χριστός ἐνεργεῖ ἀνθρωπίνως ὅ,τι εἶναι θεϊκό, μέ τά θαύματά Του, καί θεοπρεπῶς ὅ,τι εἶναι ἀνθρώπινο, κατά τό ζωοποιό Πάθος Του».[1] Γιά τήν ὀρθόδοξη αὐτή ὁμολογία του ὁ ἅγιος Μάξιμος ὑπέστη πολλές διώξεις καί φοβερά μαρτύρια. Γιατί καί ὁ αὐτοκράτορας Ἡράκλειος εἶχε κλίνει πρός αὐτήν τήν αἵρεση, πρός τόν Μονοφυσιτισμό, καί ἤθελε τήν ἕνωση μέ τούς Μονοφυσίτες γιά τήν εἰρήνη τοῦ κράτους. Ἔτσι διώχθηκε καί βασανίσθηκε ὁ ἅγιος Μάξιμος, ὁ ὀρθόδοξος αὐτός Ὁμολογητής, καί μαζί μέ αὐτόν καί τά πνευματικά του τέκνα, πού ἔλεγαν τήν ἴδια μέ αὐτόν ὀρθόδοξη ὁμολογία. Στόν ἅγιο Μάξιμο ἔκοψαν τήν γλώσσα καί τό χέρι, γιατί αὐτά τά δύο ἦταν τά ὄργανα τῆς Ὀρθόδοξης ὁμολογίας του! Κήρυττε καί ἔγραφε! Ἀλλά τελικά, χριστιανοί μου, καταδικάσθηκε ἡ πλάνη τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ, καί ἔλαμψε ἡ πίστη τῶν Ὀρθοδόξων. Καί ἐμεῖς σήμερα, ἑορτάζοντες τόν ἅγιο Μάξιμο τόν Ὁμολογητή, τόν παρακαλοῦμε νά πρεσβεύει γιά μᾶς, νά κρατήσουμε ἀκεραία τήν ὀρθόδοξη πίστη μας, ὅπως αὐτός καί ὅλοι οἱ ἅγιοι Πατέρες μᾶς τήν παρέδωσαν, ΑΜΗΝ. 
Μέ πολλές εὐχές,
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας


[1] Περί Ἀποριῶν 5, MPG 91,1056A.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com